Φίλοι και φίλες, διαβάστε τα αποτελέσματα από 27 Αυγούστου.
Από τα κακά νέα:
1. Η κατάσταση στην περιοχή επιχείρησης δυσκόλεψε όταν δύο Ρώσικα τακτικές ομάδες του τάγματος μπήκανε στο έδαφος της Ουκρανίας, που έγινε ταυτόχρονα με την «λειτουργία» τις Ρώσικες ειδικές δυνάμεις του σαμποτάζ στο Ντονμπάς.
Η δήλωση της διεύθυνσης της «ΝτΝΡ» (Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ) σχετικά την αντεπίθεση της θεωρούμε ως κατάσταση όταν η Ρωσία άρχισε να κάνει μεγάλες επιχειρήσεις εναντίων για να στείλει που και πού στους τρομοκράτες όπλα και μισθοφόρους. Οι Ρώσοι, με την κοντή συνεργασία με τους τρομοκράτες προσπαθούν να αυξάνουν το έδαφος, το οποίο ελέγχει "ΝτΝΡ" σε πολλές φορές.
Και άμα στην περιοχή του Νοβοαζόβσκ, η κατάσταση δεν είναι και τόσο τραγική, ας και εκεί υπάρχουν τα προβλήματα, αλλά κοντά την Αμβρόσιϊβκα (που άρχισαν να κατασκευάζουν επιτελείο της Ρώσικης μαχητικής και τακτικής ομάδας) η κατάσταση είναι πιο δύσκολη. Αν οι στρατιώτες μας δεν θα τους χτυπήσουν καλά-καλά σε λίγες ώρες, τότε όλες οι νίκες για τις τελευταίες εβδομάδες δεν θα έχουν καμία σημασία, και θα πρέπει να αρχίζουν όλα απ' την αρχή. Και, ξέροντας ότι ο Πούτιν δεν ντρέπεται να στείλει τους στρατιώτες του σε εκείνη την περιοχή, τότε ο γυρισμός των θέσεων μπορεί να μας κοστίζει πιο ακριβά παρά την πρώτη φορά.
Στην πραγματικότητα, αυτό το σενάριο της μεγάλης (αλλά ταυτόχρονα αναγνωρισμένης) Ρώσικης εισβολής προσπάθησαν να αρχίσουν στην μέση του Ιουλίου, όταν η καταστροφή με τον Μποϊνγκ της διέκοψε. Και τώρα ο Πούτιν προσπαθεί να συνεχίζει εκείνο το σχέδιο.
2. Όπως και το περιμέναμε, η συνάντηση στο Μινσκ δεν μας έφερε ούτε γρήγορη επιτυχία ούτε ορισμένες συμφωνίες. Ο Πούτιν δεν υποσχέθηκε και δεν επιβεβαίωσε τίποτα.
Το Υπουργείο Εξωτερικών δήλωσε ότι τα κυριότερα αποτελέσματα της συνάντησης είναι "οι συμφωνίες σχετικά την πραγματική πρόοδος με την λύση όλους τους ομήρους, και επίσης σχετικά την αρχή των συζητήσεων για να κλείσουν εκείνες τις περιοχές του συνόρου, τις οποίες ελέγχουν οι ανεπίσημες ένοπλες ομάδες". Δηλαδή λένε, ότι όλοι στηρίξανε το Ουκρανικό ειρηνικό σχέδιο, όμως η Ρωσία δεν αναγνώρισε την ευθύνη της για τα γεγονότα του Ντονμπάς.
Κύριοι διπλωμάτες, μα δεν ξέρετε, ότι η αναγνώριση της Ρωσίας την ευθύνη της είναι ο μόνος όρος, μετά το οποίο έχει νόημα να διαπραγματεύεται με τον Πούτιν; Όλες οι συζητήσεις δεν έχουν νόημα χωρίς την. Εάν το Κρεμλίνο λέει ότι «δεν το πήρε» - τότε δεν έχει νόημα να το ζητήσετε πίσω.
Από τα καλά νέα:
1. Το επιτελείο της επιχείρησης παίρνει μέτρα για να σώσει την κατάσταση και στο Νότος και στην κατεύθυνση Αμβρόσιϊβσκα-Ιλοβάισκ. Τελικά η στήριξη έρχεται εκεί. Στο Ιλοβάισκ τα παλικάρια μας κρατάνε μερικές περιοχές της πόλης και δρόμους προς την πόλη, και τα υψώματα γύρω της. Συνεχίζεται η εκκαθάριση τόπους Ιλλίρια, Μάλονικολάγιεβκα και Ροντάκοβο. Οι δικές μας στρατιώτες κρατάνε τις θέσεις τους στις περιοχές τους τόπους Χριάστσεβάτογιε και Νοβοσβετλόβκα, και επίσης κοντά την Σαούρ-Μογίλα.
Η γενική εικόνα της ημέρας δεν άλλαξε και πολύ. Αλλά, κοιτάζοντας τα γεγονότα για τις τελευταίες ημέρες υπέρ του πρίσματος δραστηριότητας των Ρώσικων κατακτητών αυτό είναι καλά νέα, και όχι κακά.
2. Η πρώτη φορά για το τελευταίο μισό χρόνο οι Ρώσοι άρχισαν να χρησιμοποιούν το μυαλό τους και καταλαβαίνουν σε τι αιματικό γκρεμό τους σπρώχνει ο Πούτιν. Καμία συμπάθεια και κανένας οίκτος δεν υπάρχει στην Ρώσικη Ομοσπονδία στους Ουκρανούς τους οποίους κάθε μέρα σκοτώνουν στην δική τους χώρα λόγω της επιθυμίας του Κρεμλίνο. Αλλά οι Ρώσοι αμέσως κατέλαβαν ότι για την τυχερή εγκληματία του έδαφος και της κυριαρχίας της Ουκρανίας πρέπει να πληρώσουν. Με τις ζωές των στρατιωτών τους.
Δεν χαρίζουμε από εκείνη την ανακάλυψη: κάθε Ρώσος - είτε μισθοφόρος είτε ο στρατιώτες - τον οποίον σκοτώσανε στην Ουκρανία είναι ένα βήμα μπροστά σταμάτημα κρεατομηχανής στο Ντονμπάς. Και αυτό είναι ένα άλλο βήμα μπροστά την ανάβλεψη της Ρώσικης κοινωνίας η οποία πρέπει να αναγκάζει την εξουσία της για να σταματήσει την επίθεση.
Δεν ξέρω πόσους Ρώσικους επιτιθέμενους πρέπει να σκοτώσουμε, για να ακούνε τη ακόμα αδύνατη φωνή των Ρώσικων μητέρων στο Κρεμλίνο. Αλλά εκείνη η φωνή άρχισε να φωνάζει και αυτό είναι καλό.
Υ.Γ. Φίλοι, στις επόμενες δύο μέρες εγώ, λόγω μερικούς λόγους δεν θα μπορέσω να γράφω τα αποτελέσματα ημέρας. Από την αρχή της επόμενης εβδομάδας θα επιστρέψω στο πρώην πάθος δουλειάς. Σας ευχαριστώ. Και εμείς θα κερδίσουμε!
Το πρωτότυπο.
Από τα κακά νέα:
1. Η κατάσταση στην περιοχή επιχείρησης δυσκόλεψε όταν δύο Ρώσικα τακτικές ομάδες του τάγματος μπήκανε στο έδαφος της Ουκρανίας, που έγινε ταυτόχρονα με την «λειτουργία» τις Ρώσικες ειδικές δυνάμεις του σαμποτάζ στο Ντονμπάς.
Η δήλωση της διεύθυνσης της «ΝτΝΡ» (Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ) σχετικά την αντεπίθεση της θεωρούμε ως κατάσταση όταν η Ρωσία άρχισε να κάνει μεγάλες επιχειρήσεις εναντίων για να στείλει που και πού στους τρομοκράτες όπλα και μισθοφόρους. Οι Ρώσοι, με την κοντή συνεργασία με τους τρομοκράτες προσπαθούν να αυξάνουν το έδαφος, το οποίο ελέγχει "ΝτΝΡ" σε πολλές φορές.
Και άμα στην περιοχή του Νοβοαζόβσκ, η κατάσταση δεν είναι και τόσο τραγική, ας και εκεί υπάρχουν τα προβλήματα, αλλά κοντά την Αμβρόσιϊβκα (που άρχισαν να κατασκευάζουν επιτελείο της Ρώσικης μαχητικής και τακτικής ομάδας) η κατάσταση είναι πιο δύσκολη. Αν οι στρατιώτες μας δεν θα τους χτυπήσουν καλά-καλά σε λίγες ώρες, τότε όλες οι νίκες για τις τελευταίες εβδομάδες δεν θα έχουν καμία σημασία, και θα πρέπει να αρχίζουν όλα απ' την αρχή. Και, ξέροντας ότι ο Πούτιν δεν ντρέπεται να στείλει τους στρατιώτες του σε εκείνη την περιοχή, τότε ο γυρισμός των θέσεων μπορεί να μας κοστίζει πιο ακριβά παρά την πρώτη φορά.
Στην πραγματικότητα, αυτό το σενάριο της μεγάλης (αλλά ταυτόχρονα αναγνωρισμένης) Ρώσικης εισβολής προσπάθησαν να αρχίσουν στην μέση του Ιουλίου, όταν η καταστροφή με τον Μποϊνγκ της διέκοψε. Και τώρα ο Πούτιν προσπαθεί να συνεχίζει εκείνο το σχέδιο.
2. Όπως και το περιμέναμε, η συνάντηση στο Μινσκ δεν μας έφερε ούτε γρήγορη επιτυχία ούτε ορισμένες συμφωνίες. Ο Πούτιν δεν υποσχέθηκε και δεν επιβεβαίωσε τίποτα.
Το Υπουργείο Εξωτερικών δήλωσε ότι τα κυριότερα αποτελέσματα της συνάντησης είναι "οι συμφωνίες σχετικά την πραγματική πρόοδος με την λύση όλους τους ομήρους, και επίσης σχετικά την αρχή των συζητήσεων για να κλείσουν εκείνες τις περιοχές του συνόρου, τις οποίες ελέγχουν οι ανεπίσημες ένοπλες ομάδες". Δηλαδή λένε, ότι όλοι στηρίξανε το Ουκρανικό ειρηνικό σχέδιο, όμως η Ρωσία δεν αναγνώρισε την ευθύνη της για τα γεγονότα του Ντονμπάς.
Κύριοι διπλωμάτες, μα δεν ξέρετε, ότι η αναγνώριση της Ρωσίας την ευθύνη της είναι ο μόνος όρος, μετά το οποίο έχει νόημα να διαπραγματεύεται με τον Πούτιν; Όλες οι συζητήσεις δεν έχουν νόημα χωρίς την. Εάν το Κρεμλίνο λέει ότι «δεν το πήρε» - τότε δεν έχει νόημα να το ζητήσετε πίσω.
Από τα καλά νέα:
1. Το επιτελείο της επιχείρησης παίρνει μέτρα για να σώσει την κατάσταση και στο Νότος και στην κατεύθυνση Αμβρόσιϊβσκα-Ιλοβάισκ. Τελικά η στήριξη έρχεται εκεί. Στο Ιλοβάισκ τα παλικάρια μας κρατάνε μερικές περιοχές της πόλης και δρόμους προς την πόλη, και τα υψώματα γύρω της. Συνεχίζεται η εκκαθάριση τόπους Ιλλίρια, Μάλονικολάγιεβκα και Ροντάκοβο. Οι δικές μας στρατιώτες κρατάνε τις θέσεις τους στις περιοχές τους τόπους Χριάστσεβάτογιε και Νοβοσβετλόβκα, και επίσης κοντά την Σαούρ-Μογίλα.
Η γενική εικόνα της ημέρας δεν άλλαξε και πολύ. Αλλά, κοιτάζοντας τα γεγονότα για τις τελευταίες ημέρες υπέρ του πρίσματος δραστηριότητας των Ρώσικων κατακτητών αυτό είναι καλά νέα, και όχι κακά.
2. Η πρώτη φορά για το τελευταίο μισό χρόνο οι Ρώσοι άρχισαν να χρησιμοποιούν το μυαλό τους και καταλαβαίνουν σε τι αιματικό γκρεμό τους σπρώχνει ο Πούτιν. Καμία συμπάθεια και κανένας οίκτος δεν υπάρχει στην Ρώσικη Ομοσπονδία στους Ουκρανούς τους οποίους κάθε μέρα σκοτώνουν στην δική τους χώρα λόγω της επιθυμίας του Κρεμλίνο. Αλλά οι Ρώσοι αμέσως κατέλαβαν ότι για την τυχερή εγκληματία του έδαφος και της κυριαρχίας της Ουκρανίας πρέπει να πληρώσουν. Με τις ζωές των στρατιωτών τους.
Δεν χαρίζουμε από εκείνη την ανακάλυψη: κάθε Ρώσος - είτε μισθοφόρος είτε ο στρατιώτες - τον οποίον σκοτώσανε στην Ουκρανία είναι ένα βήμα μπροστά σταμάτημα κρεατομηχανής στο Ντονμπάς. Και αυτό είναι ένα άλλο βήμα μπροστά την ανάβλεψη της Ρώσικης κοινωνίας η οποία πρέπει να αναγκάζει την εξουσία της για να σταματήσει την επίθεση.
Δεν ξέρω πόσους Ρώσικους επιτιθέμενους πρέπει να σκοτώσουμε, για να ακούνε τη ακόμα αδύνατη φωνή των Ρώσικων μητέρων στο Κρεμλίνο. Αλλά εκείνη η φωνή άρχισε να φωνάζει και αυτό είναι καλό.
Υ.Γ. Φίλοι, στις επόμενες δύο μέρες εγώ, λόγω μερικούς λόγους δεν θα μπορέσω να γράφω τα αποτελέσματα ημέρας. Από την αρχή της επόμενης εβδομάδας θα επιστρέψω στο πρώην πάθος δουλειάς. Σας ευχαριστώ. Και εμείς θα κερδίσουμε!
Το πρωτότυπο.
Немає коментарів:
Дописати коментар